۱۳۸۶ بهمن ۱۷, چهارشنبه


اي كاش هنوز كودك بودم تا بزرگترين شيطنت زندگيم نقاشي روي ديوار بود
اي كاش هنوز كودك بودم تا از ته دل ميخنديدم
نه اينكه مجبور باشم همواره تبسمي تلخ بر لب داشته باشم
اي كاش هنوز كودك بودم تا در اوج ناراحتي و درد
......با يك بوسه همه چيز را فراموش ميكردم
...اي كاش همين قدري باقي ميموندم

هیچ نظری موجود نیست: